Shut the fuck up!

30 april 2017 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Vandaag stond de Cable Car, het bezoeken van de Golden Gate Bridge en Lombard Street op ons programma.

Toen we in de rij stonden om in de Cable Car te gaan, kwam er opeens een hele aparte man naar ons toe lopen. Hij begon ineens random te praten en papa vroeg: "Heb je het nou tegen mij?" Hij bleef gewoon doorpraten dus papa weer: "Ja, tegen wie praat je nou?!" En de man zei weer wat in het Engels terug. Papa deed net alsof hij gek was en praatte steeds in het Nederlands terug, tot op een gegeven moment de man zei: "I don't understand a word you say!" en papa daarop reageerde: "I don't understand a word too", waarop de man geïrriteerd reageerde: "Ooooh, shut the fuck up!" En toen liep hij boos weg. We hebben deze vakantie nog nooit zoiets vaags meegemaakt, maar we hebben er hard om gelachen. En dat was nog niet eens het enige rare: er was een zwerver die deed alsof hij met iemand aan het bellen was, maar hij had niets in zijn hand en in de winkel naast ons, een soort Douglas, zat een donkere man zich op te maken!!

Het wachten in de rij duurde erg lang (omdat de nieuwe werkploeg niet kwam opdagen), maar was ook wel leuk, omdat er een oudere man in een paars pak aan het zingen was, om zo wat geld op te halen. Hij had een mooie stem en zong veel musicalliedjes. Toen wij bij hem stonden sprak hij papa aan en hij zei dat hij een mooi nummer had voor zijn zoons van 18-19 en 14-15 (Stijn helemaal blij!). Het ging natuurlijk over meisjes. Mama heeft t opgezocht en het heet 'Standing on the corner (watching all the girls) uit 1956! Na een uur wachten konden we eindelijk de Cable Car in en reden we zonder gekkigheid door de straten van San Francisco. Heel indrukwekkend om mee te maken, eerst steil omhoog en daarna weer steil naar beneden! Op sommige kruispunten kon de cable car  niet stoppen en door een bel te luiden, werd aangegeven dat ie eraan kwam en de auto's dus op tijd moesten stoppen!

Bij het eindpunt van de rit 'Powell & Hyde' gingen we fietsen huren om daarmee door San Francisco en over de Golden Gate Bridge te fietsen. Je kreeg eerst een instructiefilmpje te zien, echt heel Amerikaans en dat werkte Chiel nogal op de zenuwen :-) Het was een lange tocht om te fietsen, maar we hadden gelukkig genoeg tijd! Eerst een stuk langs de haven en door een park, waar mensen genoten in de zon van hun vrije dag, bij Fort Point foto's gemaakt en vervolgens een hele steile helling op om bij de Golden Gate Bridge te komen. Aan de rechterkant mocht je alleen maar lopen, de linkerbaan was voor fietsers, dus hebben we de heenweg gelopen met de fiets aan de hand. Er kwam geen einde aan! Blijkt die brug 2737 meter lang te zijn!! Inmiddels was het al na drieën en hadden we allemaal reuze honger. In Sausalito konden we wat eten en het was heerlijk om daar naar toe te fietsen, alleen maar bergaf, dat ging supersnel, echt kicken! In de zon aan het water met zicht op de prachtige skyline van SF hebben we een goed belegd broodje gegeten. Eindelijk weer lekker stokbrood in plaats van dat wat minder lekkere, kleffe brood. 

Nadat we ons overheerlijke broodje op hadden, moesten we die gigantische steile wegen weer op fietsen en dat was nog best wel een klus. Femke's beste vriend Lars (wielrenner) zal trots op haar zijn! Het is namelijk niet niks om weer helemaal naar boven te fietsen. Nu konden we met de fiets over de brug en dat was echt fenomenaal: rechts van je de Pacific Ocean waar de zon op scheen, zodat het water helemaal glinsterde, links de Oakland Bay Bridge en de stad San Francisco met de wolkenkrabbers en voor je de lange, rode, dikke 'touwen' van deze gigantische hangbrug! Na dit geluksmomentje ging het gelukkig alleen maar bergafwaarts, daardoor was het veel minder zwaar en waren we lekker snel weer terug. Tijdens het fietsen vroeg mama of Stijn nog een foto van de brug wilde maken, maar dat was niet zo slim bergaf! Hij reed bijna een zwerver omver!!

Toen we onze fietsen hadden ingeleverd moesten we nog wel een stukje lopen, voordat we terug waren bij ons hotel. We zijn via Lombard Street terug gegaan, dat was heel mooi om te zien! Deze straat is zo steil, dat de auto's zigzaggend naar beneden moeten. Tussen de kronkelende straat staan allemaal struiken en planten en een paar stonden in bloei. Prachtig plaatje!

Iedereen was blij toen we weer bij het hotel waren. Daar konden we onze vermoeide of zere benen ontspannen in het verwarmde zwembad op het dak en daarna zijn we allemaal lekker in bed gekropen. Het was een superleuke dag!

Foto’s

5 Reacties

  1. Erik:
    1 mei 2017
    Tsja, ook in the US hebben ze rare mensen, zoals de big leader bv. Gelukkig alleen maar praatjes! Veel plezier, was weer een genot bij te lezen!
  2. Hilde de Bot:
    1 mei 2017
    Wat hebben jullie er ook heerlijk weer bij. Meestal hangt die brug in de mist. Femke , nog geen e- bike te huur daar ? Goed gedaan hoor , haha.
  3. Opa:
    1 mei 2017
    Oma heeft Chiel om half negen in de ochtend gebeld geen gesprek.Dinsdag om vijf uur nog eens proberen.Wij hebben jullie mooie (kleine auto) nog niet gezien.Leuke foto,s met z,n allen gemaakt.Woensdag zijn wij s,middags nog in losser voor de laatste werkzaamheden,en dan wensen wij jullie een goede en gezellig thuisreis,en tot zien in Losser. opa & oma
  4. Bas Derwort:
    2 mei 2017
    Wat een prachtig verhaal weer en prachtige foto's!!!!! Super!!!! Lekker genieten nog met z'n allen!!!!!
  5. Riek van der Mast:
    2 mei 2017
    Geweldig om te lezen. En wat knap van jullie allen, als ik die straten op tv zie, wordt ik al doodmoe en misselijk. Prachtige foto's ook. Heerlijk dat jullie mogen ervaren :D :D :D