Eindelijk naar het strand

Vandaag konden we om 12.00 uur uitchecken, dus heeft iedereen het rustig aan gedaan. Wij hadden de wekker om 07.00 uur gezet, want er zou om 07.30 uur via de whatsapp telefonisch contact met mijn lieve schoonouders plaatsvinden. Altijd leuk om van het thuisfront te horen, dat alles in onze woning goed wordt bijgehouden en er inkopen worden gedaan, zodat er bij thuiskomst nog iets in de koelkast ligt. En natuurlijk na elke vakantie is het weer genieten hoe groen ons gras weer is (speciaal behandeld door onze tophovenier Frans).

Ook Patricia van kantoor nog even aan de lijn gehad. Altijd mooi, als ik slaap aan de andere kant van de wereld, dat er toch nog voor je gewerkt wordt. Een topper onze Patricia, secretaresse van het jaar.

Het ontbijt was heerlijk! Er waren zelfs verse aardbeien en nog meer vers fruit, daar kun je me blij mee maken. Uiteraard scrambled eggs, wafels en cornflakes voor Stijn (het is behelpen hier zonder hagelslag, maar we slaan ons er wel doorheen).

Vlak voor we vertrokken richting Santa Monica nog even gegolfd met Stijn op een mini golfbaan op het complex. Het ging uiteraard weer gelijk op en wie er gewonnen heeft weet ik even niet meer ;)

Onderweg verliep de reis voorspoedig. Ik blijf het prachtig vinden, rijden hier in Amerika (hoewel veel wegen er erg slecht aan toe zijn). Omhoog en weer omlaag, langs enorme meren. We kunnen bijna niet meer genieten van een 'gewone berg', het is in 3 weken overweldigend geweest, zoveel indrukken. Maar ik probeer ze bij de les te houden, niets is normaal in dit land.

Een kwartier voordat we bij ons Hotel in Santa Monica waren nog een ongeluk vlak naast ons op de Highway meegemaakt. De een sneed de ander af, door vanaf een zesbaansweg naar rechts in te voegen en ja, dan ben je je bumper kwijt en is een vloek dichtbij. Gelukkig sneed hij ons niet af en zijn we tot nu toe zonder autoschade de reis doorgekomen.  Een ongeluk zit echter in een klein hoekje.

Aangekomen bij ons hotel moeten we zeggen dat dit tot nu toe wel het mooiste hotel is om te zien van binnen. Een groote luxe entree, 8 verdiepingen, drie liften aan de buitenkant met uitzicht op de lobby, een buitenzwembad, fitness en een businesscenter, waar ik nu dit zit te schrijven met een lekkere koude Budweiser naast me. Chiel is aan het hardlopen in de omgeving en Heidi is met Femke en Stijn in het zwembad. Straks lekker eten.

Dat was de bedoeling maar Venice Beach is allesbehalve een locatie met leuke restaurantjes, daar hadden we ons een beetje op verkeken, maar we hadden wel trek. Op de foto kun je onze FEBO/Pizza hut bewonderen. Femke voelde zich op deze locatie erg thuis. Schone straten, aardige mensen, naar de laatste mode gekleed. Ze lopen hier duidelijk voorop in Amerika. De geur die ze bij zich droegen was een soort parfum dat me nog niet kon bekoren. Geweldig om te zien en mee te maken, alhoewel Femke daar anders over dacht. We kregen het toch een beetje koud rond 20.00 uur. Met een jasje uit onze hotelkamer zijn we nog even naar de Pier gelopen. Helaas gingen de meeste tenten om 21.00 uur sluiten. De achtbaan en het reuzenrad waren voor Heidi herkenningspunten uit de serie 'De Bold and The Beautiful'. We hebben er wel mooie foto's van alle verlichting genomen. Morgen vertrekken we weer naar Nederland. Een fantastische ervaring rijker en heel blij en gelukkig dit met ons gezin te kunnen en mogen beleven.